دررفتگی شانه و فیزیوتراپی
مفصل شانه یک مفصل گوی و کاسه ایی و متحرک ترین مفصل بدن می باشد که دارای ثبات دینامیک است و به همین خاتر مستعد دررفتگی در تمام جهات می باشد. دررفتگی شانه معمولا در ورزشکاران حین فعالیت های ورزشی سنگین و همچنین حین تصادفات و یا افتادن بر روی شانه و دست اتفاق می افتد. پس از جاندازی و یک دوره استراحت چند هفته یی در آتل طبق تشخیص پزشک فیزیوتراپی جهت بیمار تجویز می شود. فیزیوتراپی با هدف بازگرداندن دامنه حرکتی نرمال و کاهش درد وتقویت عضلات و افزایش ثبات کتف و شانه انجام می شود که بصورت تخصصی برای هر بیمار با توجه به آسیب و شغل وی برنامه درمانی و تمرینات اختصاصی طراحی و اجرا می شود.
درصورتیکه درمان انجام نشود و یا بصورت ناقص باشد مفص شانه بی ثبات شده و دچار دررفتگی مکرر (Recurrent Dislocation) می شود که در فعالیت های عادی روزمره مانند لباس پوشیدن هم دچار رفتگی می شود. همچنین علاوه درد و محدودیت حرکتی در مفصل شانه ممکن اسیب های دیگری مانند پارگی و تاندونیت عضلات روتاتور کاف، آسیب کپسول مفصلی (بنکارت،هیل ساکس) و سندرون شانه یخ زده و حتا آسیب عصب آگزیلاری برای فرد ایجاد کند.